زروب - مرجع نكات وبلاگ‌نویسی و css

نویسنده:احسان موضوع: خود نگاره ها -       بازدید

دخترک با خواهرک و بچه­ های همسایه در کوچه بازی می­ کند. مادرک همیشه نگران است. قلبش مریض است. با دست چپش پرده را پشتش جمع می­ کند و به دیوار تکیه می­ دهد. امروز هم مضطرب است. همیشه از دیدن شادی دخترک و خواهرک امیدی در دلش زنده می­ شود. او تحقق آرزوهای بر باد رفته­­ ی خود را در دخترک می­ بیند؛ آزادی، زندگی­ ای آرام، بدون هرگونه دغدغه و اضطراب.

مادرک دست راستش را روی قلبش می­ گذارد و می­ فشارد تا شاید درد قلبش تسکین یابد.

صدای باز شدن در به گوش می­ رسد و مادرک را ناخودآگاه به  یاد پدرک می­ اندازد. انگار همین چند روز پیش بود که با یکدیگر آشنا شدند و ازدواج کردند. چه زود گذشت.

انگار همین دیروز بود که دخترک به دنیا آمده بود و همگان برای گفتن تبریک به مادرک و پدرک به خانه­ شان آمده­ بودند و پایکوبی می­ کردند. به راستی که چه لحظات شادی بود. روزی که مادرک، مادرک شد و پدرک، پدرک نام گرفت. چه کوتاه بود و چه سریع گذشت. مادرک همچنان غرق در افکار خود است. در نظرش  فاصله­ ی آن شادی بی­ حد و حصر تا آن اتفاق حتی به اندازه­ ی یک پلک به هم زدن هم نشده بود.

قلبش را محکم­ تر می­ فشارد. قرص­ های قلبش تمام شده است و دکتر می­ گوید که دیگر در شهر دارویی نمانده.

اتفاقی دردناک بود. آن روز تازه دخترک آموخته بود که دست و پا شکسته «بابا» بگوید. دست و پا شکسته اما شیرین، طوری که با هر بار شنیدن آن پدرک تمام خستگیش را از یاد می­ برد و انرژی­ ای فوق­ العاده می­ گرفت. پدرک هم مانند مادرک آرزوهای بزرگی برای دخترک داشت. او را بسیار دوست می­ داشت و هرگاه که خانه بود، دخترک رهایش نمی­ کرد.

آن روز پدرک دیر کرده بود ....

زروب را از طریق خوراك و ایمیل دنبال كنید!

كلید واژه‌ها: غزه - صلح و خون - آزادی - فلسطین - جنگ غزه - غزه در خون -